Deze moet je lezen

Toen ik van Emma Anna een berichtje voorbij zag komen met een oproep voor een blogbom, wist ik niet hoe snel ik in haar DM moest sliden (voor die oproep, niet voor andere dingen, gekkies!). Gelukkig mocht ik meedoen en op hooggewaardeerd advies werd Een duwtje in de rug dan ook gelijk mijn volgende read. Ik heb geen seconde spijt!
Ik was echt ontzettend onder de indruk van hoe goed Thomas geschreven is. Thomas heeft autisme (maar zeg hem dat vooral niet) en ik ben opgegroeid met een zus met autisme, ik kon zoveel kleine dingetjes herkennen in hoe mijn zus dit vroeger altijd deed. Overigens voornamelijk positief, hoe mijn zus en hoe Thomas zo gepassioneerd met een hobby bezig kunnen zijn en daar uren over door kunnen gaan vind ik echt iets bijzonders (al kon ik me vroeger als jong meisje dit soms wel lastiger vinden, om mijn aandacht daar dan bij te houden hahaha).
Nova is een jonge meid, die naast een kinderwens, ook nog een reden heeft waarom deze kinderwens zo snel mogelijk vervuld zou moeten worden. Ze wordt prachtig omschreven (ik heb echt een beeld bij hoe ze eruit ziet, dat is wel iets anders dan op de geweldige cover) en het geduld en begrip dat ze heeft voor Thomas is echt mooi geschreven.
Zijn er dan geen minpunten? Nou eigenlijk.. eigenlijk weet ik ze even niet! De auteur weet me echt goed mee te nemen in het verhaal, ik voel ook mijn eigen emoties meegaan in dit boek (eerlijk is eerlijk, ik voel soms echt ergernis als Thomas zich weer zo star gedraagt en niet wil uitkomen bij Nova waarom dat is) maar dat vind ik dus juist iets heel ergs goeds.
Als ik dan toch iets moet bedenken, dan is het dat ik wou dat Marie eerder in het verhaal gekomen was.
Nogmaals ontzettend bedankt Emma Anna dat ik mee mocht doen en de 5 sterren die dit boek van mij krijgt is echt dik verdiend!