Rode Letters doet hunkeren naar meer....

Het verhaal gaat over Meg, een bloedprofeet die heeft weten te ontsnappen aan haar eigenaar. Ze komt in het Stadspark terecht waar een contactmens wordt gezocht. Angstig en verkleumd door de kou valt ze bij Beestachtig Goede Boeken binnen waar ze Simon treft die haar meeneemt naar een Kleine Hap waar ze koffie krijgt. Ze vraagt naar het contactmens gebeuren en als snel zit ze in een kamertje waar ze kan verblijven zolang ze als contactmens werkt.

Als contactmens weet ze het vertrouwen van de bezorgers van de post en pakketjes voor zich te winnen die heel blij zijn dat er geen Anderen meer staan om de post aan te nemen.

Ondertussen wil haar eigenaar haar wel heel graag terug hebben omdat ze veel geld waard is als bloedprofeet: klanten betalen grif geld voor haar om haar profetieën te horen als ze in haar huid wordt gesneden.

Meg weet ook al heel snel het vertrouwen van de Anderen te winnen die er dan ook alles aan zullen doen om haar te beschermen tegen gevaren.

Wat ik verbazingwekkend vind is dat Meg door heel veel beelden te koppelen die ze in het instituut heeft gezien tot inventieve oplossingen voor sommige problemen te komen. Dan bedoel ik vooral het samenspel tussen haar en Sam die door haar toedoen en slimme oplossing toch uiteindelijk uit zijn kooi durft te komen en zelfs buiten in de sneeuw te spelen. Ook als strijkt de manier waarop de wolven compleet tegen de haren in! Uiteindelijk zien ze wel dat Meg het alleen maar goed bedoelt en zijn ze ook blij dat Sam over zijn angst naar buiten te gaan af is gekomen.

Met heel veel plezier heb ik dit boek gelezen en ben ook zeker van plan de vervolgdelen te lezen!
Eerst maakte het me nieuwsgierig hoe het Meg zou vergaan en daarna vooral gretig om te lezen wat er allemaal ging gebeuren en aan het eind was het erg spannend. Fantastisch om te lezen hoe Meg beschermd werd door de Anderen.