Onbeantwoorde vragen

Dit debuutboek "Wie ik aan het zijn was" van Anne van Veen is een verhaal waarin een kijkje wordt gegeven in de cultuur van een toneelschool. Het verhaal is semi autobiografisch geschreven en verteld het verhaal van Alma, die tijdens haar eerste jaar op de toneelschool een affaire start met haar (getrouwde) docent Peer, die ruim 30 jaar ouder is dan zij. Waarom zij precies op hem valt, wordt in het hele verhaal eigenlijk niet heel duidelijk, maar wel dat de relatie tussen Alma en hem behoorlijk complex is. Ook komt door het boek heen zo af en toe personage Fay naar voren, waarvan later blijkt dat zij als het ware de protegé is van Alma. Weer later komt deze Fay met een hele andere naam naar voren. Veel blijft onduidelijk in het boek, zoals de relatie tussen Alma en Fay, de relatie tussen Alma en haar gescheiden ouders, de reden waarom juist Peer zo'n enorme aantrekkingskracht op Alma heeft, wat voor relatie Alma heeft met haar medestudenten. Jammer! Want het verhaal intrigeert ergens wel om verder te lezen, juist om hopelijk het antwoord op deze vragen te ontfutselen.

Het verhaal bevat helaas veel gaten, en vraagt regelmatig om teruglezen. Ook staan in deze eerste druk nog enorm veel spelfouten, waardoor het lezen niet echt lekker op gang komt. Qua taalgebruik lijkt het een afwisseling tussen Nederlands en Vlaams, waardoor sommige uitspraken niet heel bekend overkomen.
Concluderend, helaas, een magere 5, uitgedrukt in 2 sterren.