Lezersrecensie
De SS als spannende achtergrondmuziek
Vaderland is een page-turner zoals alle goede trillers zijn. Toch heb ik een probleem met dit boek. Hiervoor las ik het prachtige boek Tijl van Daniel Kehlmann die met de historische feiten aan de loop gaat waardoor de lezer zich vereenzelvigen kan met bewoners van Duitsland in de zeventiende eeuw.
Toen ik met het boek Vaderland van Robert Harris begon, had ik daarvan dezelfde verwachting: de feitelijke historische feiten verdraaien om iets belangrijks duidelijk te maken.
Harris stelt zijn hoofdpersoon voor als een SS-Oberstumführer van de SS in Berlijn, een kleine 20 jaar na 1945 . Hitler heeft de oorlog gewonnen en de namen van alle belangrijke leiders uit Nazi-Duitsland komen in het boek terug.
Dat is een akelig idee maar kan een begin zijn van een interessant onderzoek, bijvoorbeeld naar het geweten - hoe zouden mensen uit de zestiger-jaren omgaan met hun geweten- met morele beslissingen over goed en slecht, over eerlijkheid, medemenselijkheid, enzovoort.
In dit boek is de hoofdzaak echter een spannend verhaal schrijven. Alle ingrediënten van de klassieke triller komen aan de beurt: moorde n, geweld, relaties, liefde, sex, toeval en nog veel meer. Het leest heerlijk weg, een mooie spanningsopbouw die naar een climax gaat.
De sfeer van het boek wordt aan het einde anders zodra de "Endlösung" van het zgn jodenvraagstuk in beeld komt. De ontdekking van de gruwelijkheden van de gaskamers worden mede beschreven door het letterlijk weergeven van notulen en andere historische documenten uit de veertiger-jaren.
Hier wringt het naar mijn beleving . Twee onvereinigbare zaken. in één boek samen brengen. Enerzijds een spannend verhaal schrijven om de lezer te vermaken en anderzijds de gruwelijkheden van destijds bewust maken door deze te verplaatsen naar de moderne tijd.
Alleen al door het noemen van de SS wordt heel snel een grote spanning geschapen. Het boek blijft van begin tot eind boeien. Maar wel met de vraag of je de SS als spannende achtergrondmuziek daarvoor mag gebruiken?
Toen ik met het boek Vaderland van Robert Harris begon, had ik daarvan dezelfde verwachting: de feitelijke historische feiten verdraaien om iets belangrijks duidelijk te maken.
Harris stelt zijn hoofdpersoon voor als een SS-Oberstumführer van de SS in Berlijn, een kleine 20 jaar na 1945 . Hitler heeft de oorlog gewonnen en de namen van alle belangrijke leiders uit Nazi-Duitsland komen in het boek terug.
Dat is een akelig idee maar kan een begin zijn van een interessant onderzoek, bijvoorbeeld naar het geweten - hoe zouden mensen uit de zestiger-jaren omgaan met hun geweten- met morele beslissingen over goed en slecht, over eerlijkheid, medemenselijkheid, enzovoort.
In dit boek is de hoofdzaak echter een spannend verhaal schrijven. Alle ingrediënten van de klassieke triller komen aan de beurt: moorde n, geweld, relaties, liefde, sex, toeval en nog veel meer. Het leest heerlijk weg, een mooie spanningsopbouw die naar een climax gaat.
De sfeer van het boek wordt aan het einde anders zodra de "Endlösung" van het zgn jodenvraagstuk in beeld komt. De ontdekking van de gruwelijkheden van de gaskamers worden mede beschreven door het letterlijk weergeven van notulen en andere historische documenten uit de veertiger-jaren.
Hier wringt het naar mijn beleving . Twee onvereinigbare zaken. in één boek samen brengen. Enerzijds een spannend verhaal schrijven om de lezer te vermaken en anderzijds de gruwelijkheden van destijds bewust maken door deze te verplaatsen naar de moderne tijd.
Alleen al door het noemen van de SS wordt heel snel een grote spanning geschapen. Het boek blijft van begin tot eind boeien. Maar wel met de vraag of je de SS als spannende achtergrondmuziek daarvoor mag gebruiken?
1
Reageer op deze recensie
