Het leven in niemandsland...

Het boek Heimweeland van Kati Naumann nodigt uit om te gaan lezen, De omslag is prachtig vormgegeven en het onderwerp "Leven in een stuk niemandsland ten tijden van de DDR" is een bijzonder onderwerp.
De lezer wordt meegenomen in een zoektocht naar de geschiedenis van een hotel wat in het niemandsland gestaan heeft. De hoofdpersoon Milla doet aan geo tracking en vindt in haar zoektocht een kelder waar in onder andere een schriftje ligt van een oud bewoonster van het hotel.
Het boek leest makkelijk weg, het taalgebruik is simpel. En hier gaat de schoen ook wringen, gedurende het verhaal ga ik me ergeren aan de simpele zinnen, de herhalingen in het verhaal. Het lijkt of de vertaling het verhaal heeft versimpeld. Jammer dat ik niet zo goed ben in duits, want ik ben zeker nieuwsgierig naar het origineel.
Toch blijf ik doorlezen, ik wil weten hoe het zit met de verschillende personages en hun relaties tot elkaar. Er is een wisseling in tijd gedurende het hele boek, de relatie van Milla met haar zoon en de vorderingen van haar zoektocht wordt afgewisseld met de geschiedenis van de familie Dressel die het hotel Waldeshoh bezat. Ook hier wordt ik teleurgesteld, de personages worden magertjes uitgewerkt. Vandaar ook mijn drie sterren voor deze familieroman.
Ben je op zoek naar een lekker verhaal wat niet teveel diepgang heeft dan is het een goed boek, maar wil je juist weten hoe de personen tot hun daden zijn gekomen, welke familie perikelen daar aan vooraf zijn gegaan, en zeker ook hoe de hele politieke situatie in de DDR tijd geweest zou moeten zijn, dan wordt je teleurgesteld.