Dun boek wat stof tot nadenken geeft.

Ik heb dit boek gelezen door de leesclub op Hebban. Het was een dun boek, maar er zat zeker diepgang in en stof om na te denken. Zo kwamen de verschillende thema's: zonde, schuld, verraad, troost en vergeving voor. En deze komen bij de verschillende hoofdpersonen voor. Toch vond ik er wel een abrupt einde aan het boek zitten. Het boek geeft stof tot nadenken, vooral na de vragen op de leesclub.

Ook vond ik het best bijzonder dat Jacob in het klooster leefde. Waarom zou je je zo afzonderen? Vind je daar troost? Bescherming? Een veilige haven. Voor mij mag er best een vervolg op het verhaal komen wat Jacob nog gaat doen. Dat prikkelt mij.

De andere hoofdpersoon Henry vond ik een nare man. Wat een hork. Daarom vond ik het ook zo bijzonder dat Jacob en Henry samen optrekken. Al had ik vooral eerst het idee dat Jacob zich gedwongen voelde/er niet onder uit kunnen komen.

Ik heb het boek in de dagen voor Pasen gelezen. Dan komt de symboliek van het verhaal juist naar voren vind ik. De vijf thema's zijn weer gelinkt aan het geloof en het verhaal van Jezus met Pasen, waar dus naar verwezen wordt.

De schrijfstijl vond ik prettig. Mooie, lange zinnen. De mooiste zin vond ik toch wel: 'Niet hoeven twijfelen over je bestemming is een geluk dat weinig mensen is gegeven'.