Een fijne ontroerende feelgoed

Mijn volledige recensie is terug te vinden op:
https://linda-linea-recta.nl/leven-met-een-leugen/

In dit verhaal draait het om (So)Fie en Jelle. Fie is de tweelingzus van Nate en Jelle is een vriend van hem.
Het begint bij een onverwachte ontmoeting, na zes jaar, met Jelle tijdens een begrafenis.

Het onderwerp waar ze haar gedachten helemaal niet naar uit wilde laten gaan, zeker niet nu, stond met zijn rug naar haar toe aan van de statafels op gedempte toon te praten met een oudere man. Die schouders en dat achterhoofd herkende ze uit duizend, net als de typische manier waarop hij zijn hoofd een tikje scheef hield als je zijn volle aandacht had.

Het mag duidelijk zijn dat ze ooit (jaren geleden) iets hebben gehad wat niet goed geeïndigd is.

Haar mond vertrok tot een bittere grimas. Als je het over goedgelovig had, was zij een schoolvoorbeeld. Misschien was ze nu iets meer gepokt en gemazeld, maar ze had nog steeds een soft spot voor hem.

Leuk detail: Net en Lizze uit Baguette met jam voor twee komen ook voorbij! Iets minder leuk detail: Jelle en Sofie hebben beide met grote problemen met iets wat in het verleden gebeurd is.

CONCLUSIE
Ik heb weer genoten. Ik ben het boek zelfs voor een tweede keer gaan lezen, wat op zichzelf absoluut geen straf is! De tijd tussen het lezen en recenseren vond ik te lang dus herlezen maar. Ook deze tweede ronde heb ik genoten en heeft Wendy mij weer weten te ontroeren.
Verder wil ik uitgeverij de Boekerij complimenteren met de prachtige looks van het boek! Alleen die gave ronde hoekjes, en als je het boek openslaat ….
Zal ik je nog wat leukers vertellen? Deel drie in deze serie, Omkijken naar morgen, is inmiddels uit en hierin is de hoofdrol voor Femke Martens weggelegd