Ellende en onmacht

Wat een onvoorstelbare zieke, verknipte geest is de man die door
het slachtoffer "de Ouwe" wordt genoemd. Totaal niets menselijks
aan. De enige "MENS"-woorden die je bij zo'n duivel kunt bedenken
zijn "ImMENS onMENSelijk en MENS-onterend. En hoe is het mogelijk
dat tegenover al dit leed alleen 4 jaar celstraf staat voor "dat
wijf", zoals het slachtoffer de vrouw van de Ouwe noemt. Corruptie
bij politie en jusititie, angst van buren en familie zorgen ervoor
dat dit onheil ruim 25 jaar door kon gaan. Allemaal wegkijken van
de ellende! Amper te bevatten dat slachtoffers hier geestelijk nog
uit kunnen komen. Hopenlijk vinden Julia, Nadia, Bruno en alle
andere slachtoffers nu het geluk dat hun toekomt. Literair gezien
geen juweel maar wel goed dat zo'n verhaal verteld wordt. Want
helaas, helaas, nog vele tienduizenden kinderen zitten momenteel
nog in een vergelijkbare situatie. En wat zijn we dan onmachtig met
zijn allen.