Juist omdat de hoofdpersoon, weliswaar niet volledig verlamd maar toch over maar weinig comminucatiemiddelen beschikt, lijkt mij het inlevingsvermogen van de schrijver van dit boek
zeer beperkt. Het gegeven van een hoofdpersoon die wel alles begrijpt maar zelf weinig middelen tot haar beschikking heeft om iets te doen aan wat zij hoort en tastbaar meemaakt verhoogd de spanining en maakt de ontknoping mogelijk. Afgezien van gebrek aan inlevings vermogen van de hoofdpersoon, mis ik de ervaringen van het kind waaraan in het begin van het boek veel aandacht wordt besteedt en naar mijn idee in verhouding, op het eind van het boek te weinig wordt uitgelegd