Een prachtig verhaal in een prachtig hoesje

Vanaf het eerste moment dat ik dit boek in mijn handen hield, was ik er al dol op. De kaft met zijn mysterieuze wezens in een heldere blauwe kleur geeft een gevoel van duisternis aan de ene kant, maar sprookjesachtig aan de andere. En dat past precies bij het verhaal.

De eerste pagina intrigeert je gelijk en wanneer je begint met lezen, kun je het boek eigenlijk niet meer wegleggen. Veel sprookjes en sprookjeselementen passeren de revue, terwijl het boek toch een geheel eigen verhaal vertelt. Ik heb de film niet gezien en daarom was het gehele verhaal voor mij een verrassing. Het boek is opgedeeld in een hoofdverhaallijn en korte sprookjes. In de hoofdverhaallijn speelt Ofelia de hoofdrol als ze met haar hoogzwangere moeder intrekt bij 'haar nieuwe vader'. Ze ontmoet de Faun en vanaf dat moment wordt haar leven een sprookje, met opdrachten die ze moet uitvoeren, mystieke wezens die ze ontmoet en magische voorwerpen die haar kunnen helpen. De vraag is of het een goed of een duister sprookje betreft.
Naast de verhaallijn van Ofelia wordt het verhaal af en toe onderbroken door kleine sprookjes die ons meer vertellen over de personages die we in het hoofdverhaal tegenkomen. Deze sprookjes zorgen ervoor dat het boek nóg spannender wordt, omdat het vertraagd. Maar ze vertragen niet alleen, ze verwonderen ook, zetten je aan het denken en bovenal dompen je onder in een sprookjeswereld waar ik niet genoeg van kan krijgen.

Ik heb echt genoten van dit boek. De sprookjeselementen waren fantasierijk en origineel, het verhaal zelf was spannend tot aan de laatste pagina.