Weinig zelfreflectie

Ik verbaasde me over een aantal spelfouten die blijkbaar niet uit het boek zijn gehaald (mijn ipv mij of een dubbele ik in een zin). De auteur is dyslectisch, zegt-ie, maar het boek is wel door een uitgever gecheckt, neem ik aan. Slordigheden. Maar misschien is dit boek meer geschreven door een ghostwriter dan Rick verhagen zelf.

De alinea's en hoofdstukken zijn soms ook niet helemaal logisch of worden raar afgebroken.

Ik moet verder eerlijk zeggen dat ik wat meer zelfreflectie van de auteur had verwacht na zijn hachelijke periode van verslaving, maar er schemerde nog flink door dat hij die periode nog behoorlijk ophemelde. Een onnodig lange passage over enkele lange "TINA"-binges aan het einde van het boek vond ik daarom verbazingwekkend.

Bovenstaande redenen en het feit dat Rick Verhagen zich soms wel erg wentelt in alle bekendheden die hij ooit heeft ontmoet, heeft me doen besluiten het maar 2 sterren te geven. Mocht je meer willen lezen over een bekendheid die is afgegleden door de drugs en zichzelf heeft verbeterd, dan is 'Kieft' van Michel van Egmond een beter boek.