Het belang van representatie...

Wat een geweldig boek... Ik zit nog bij te komen en de tranen die bij het laatste stuk kwamen weg te vegen en te slikken, niet omdat het zo verdrietig was, maar omdat alles zo mooi in elkaar klikte en ik Wobie zo gunde wat hij uiteindelijk kreeg. Tranen van blijdschap, niet van verdriet.
Als er iets is wat Splinter Chabot ongelofelijk goed duidelijk weet te maken, is hoe belangrijk representatie is. Hoe belangrijk het normaliseren van lgbt is in het dagelijks leven (in mijn geval mensen met een handicap, maar in de basis gaat dat over hetzelfde). Hoe belangrijk het is dat een jongen als Wobie om zich heen kan kijken, naar tv kan kijken, de krant open kan slaan en reclames kan zien en hij mensen als zichzelf ziet, hoe normaal het is. Dit is het eerste boek wat mij heel duidelijk kon maken hoe moeilijk het is met jezelf en je geaardheid te worstelen terwijl je in je omgeving alle steun hebt. Want als er iets is wat me in dit boek bijblijft, is dat het niet negatief is. Er zijn rotjochies, er zijn vervelende docenten, maar wat er nog veel en veel meer is, is een liefdevol huis waar hij kan zijn wie hij is, zijn ongelofelijk veel vriendinnen die juist heel blij zijn als Wobie zichzelf eindelijk kan accepteren, daar lag het probleem niet.
Wat mij betreft een boek dat in elke middelbare schoolbibliotheek aanwezig zou moeten zijn.