Mooi, integer, rauw en indringend

Coral vertelt het verhaal van Coral, de zeemeermin die ziet dat haar zus lijdt onder haar emoties (die zeemeerminnen helemaal niet zouden moeten hebben) en daar veel van zichzelf in herkent, Merrick, die ruzie heeft met zijn vader en bezorgt is over zijn zusje Amaya en Brooke, die met zichzelf in de knoop zit en daaraan probeert te werken in een kliniek. De drie verhaallijnen komen op een verrassende, mooie en emotionele manier bij elkaar. Daar wil ik verder niet te veel over kwijt, de opbouw daarheen is te mooi om daar iets van te verklappen.

Coral is een boek dat vooral gaat over emoties, depressie, therapie enzovoorts. Zo licht als de vluchtige beschrijving als retelling van de kleine Zeemeermin lijkt te zijn, wordt het boek nergens. Al vanaf de introductie van de schrijfster aan het begin van het boek, is het een aaneenschakelijk van zware thema’s, die ook echt in diepte behandeld worden en waar vooral de gedachten van iemand met depressie en zelfmoordneigingen uitgebreid behandeld worden. Voor iemand die daar zelf mee te maken heeft (gehad), kan dit boek ook wel eens iets te veel worden. Als je er wel tegen kan, heb je hier een boek wat moeilijke thema’s durft aan te snijden en dat op een ontzettend mooie, integere, rauwe en indringende manier doet.

De karakters zijn goed uitgewerkt. Coral is een zeemeermin, waarbij je er langzamerhand achter komt waarom zij anders is dan anderen en wat haar problemen zijn. Merrick lijkt in eerste instantie een playboy, maar door de ziekte van zijn zusje Amaya wordt hij gedwongen over zaken na te denken, over zijn gezin, zijn positie en zijn prioriteiten. Ondanks dat hij af en toe dingen doet die niet altijd even slim zijn, zijn die wel altijd goed te verklaren vanuit zijn beweegredenen en worden daarom nooit storend. Brooke is voor mij vooral heel herkenbaar. Ondanks dat ik haar gevoelens (gelukkig) niet herken, voelt zij wel heel erg echt. Haar gevoelens en acties kloppen, en ondanks dat ik haar af en toe wat dingen toe zou willen schreeuwen, is het wel allemaal logisch.

Het verhaal is misschien niet het allerbelangrijkste van het boek, dat zijn de emoties, en die worden gefaciliteerd door het verhaal, wat goed in elkaar zit. De onthullingen in het boek komen nooit uit het niets, die kan je altijd aan zien komen. Dat kan je voorspelbaarheid noemen, maar ik noem het liever goede opbouw.

Ik heb enorm genoten van het boek, ik heb het af en toe niet droog weten te houden en de thema’s en de manier waarop die behandeld werden, hebben nog een tijd in mijn hoofd gezeten .
Als je op zoek bent naar een leuke retelling van de Kleine Zeemeermin, dan is dit misschien niet het goede boek voor je. Als je daarentegen graag wat wil lezen over zwaardere thema’s, dan zou ik dit boek zeker oppakken!