Dit verhaal is voor mij toch het mindere werk van Arnaldur Indridason.
Al was deze schrijver in zijn vroegere werken voor mij de top, deze keer heeft hij mij toch teleurgesteld.
Het verhaal start met het vinden van een kinderlijkje in een sombere winternacht-stemming die door de schrijver uitstekend verwoord wordt. Men wordt meegezogen met de bedoeling niet meer los te laten tot de dader zal gevonden worden.
En dan komt de teleurstelling. Het verhaal wordt te lang uitgesponnen; er komen te veel anekdoten uit het verleden voor; het gaat te traag.
Je leest verder met de hoop dat het beter wordt en omdat je uiteindelijk toch benieuwd bent naar de dader. Jammer, volgende keer beter!