Om stil van te worden

Mia Sheridan zal menig Nederlandstalig NA lezer nog weinig zeggen, Stilte is haar debuut op onze bodem. In het Engels zijn al meerdere titels van Mia verschenen, allemaal in het NA genre. Als de confronterende manier van schrijven goed opgepakt wordt door de Nederlandse lezers verwacht ik dat we nog veel meer van de Amerikaanse Mia zullen horen.
In Stilte volgen we Bree, op de vlucht voor haar spoken. Wanneer ze stopt in een klein plaatsje Pelion voelt ze zich al snel thuis. Een gezellige buurvrouw, een fijne baan en een vreemde ontmoeting op een parkeerplaats tot gevolg. Haar vrije dagen spendeert Bree op een klein strandje van een meer samen met haar hond Phoebe. Onderweg komt ze langs een poort waar de kleine Phoebe tussendoor glipt. Als Bree achter Phoebe aangaat staat ze ineens oog in oog met de knappe vreemdeling van de parkeerplaats, Archer. Het was haar al opgevallen dat er iets vreemds met deze man aan de hand was maar ze kon er de vinger niet op leggen wat dat dan was. Als een wild beest brabbelt Bree excuses maar ze krijgt geen antwoord. Maar door de verandering in zijn uitdrukking weet ze dat hij haar iets wil laten weten. Wanneer Archer haar een papiertje laat zien met wat hij wil zeggen snapt ze het eindelijk, hij is niet doof zoals iedereen denkt maar hij kan niet praten. Bree heeft mazzel dat ze gebarentaal kan en zo ontstaat er een bijzondere band tussen de twee. Archer loopt achter in zijn ontwikkeling doordat hij al jaren als kluizenaar leefde. Aangemoedigd door Bree kruipt hij steeds meer uit zijn comfortzone en gaat de wereld weer tegemoet.
Zowel Bree als Archer hebben een bijzonder verleden, dit staat hen beiden in de weg om verder te gaan met hun leven. Maar met de hulp van elkaar proberen ze hun problemen achter zich te laten. Tot de waarheid Bree weet te vinden en een grote chaos in Pelion achterlaat.
Stilte is een echte New Adult, veel romantiek met stomende scenes en het nodige drama wat een verhaal interessant houdt. De manier waarop beschreven wordt hoe onwetend Archer is, is niet heel geloofwaardig wanneer hij twee tellen later als een ware bedroom expert Bree van het ene hoogtepunt naar het andere brengt. Ook het vele gebruik van de term ‘mijn mooie man’, doet af aan wat het verhaal had kunnen zijn. Zo zijn er nog meer vertaalproblemen die niet mooi passen.
Wat erg mooi is aan het verhaal over Bree en Archer is hoe ze met elkaar moeten communiceren, hier is echt over nagedacht. Het laat zien dat Bree en Archer meer dan alleen een band hebben met elkaar die gaat over verliefdheid, het is zoveel meer.