De zilveren bloem, een ontroerende en pakkende roman

Ik heb gelezen De Zilveren Bloem van Petra Zegveld

Een ontroerende en pakkende roman

Petje af voor Petra Zegveld! De Zilveren Bloem is haar debuutroman. Ik vind het veel meer inhoud hebben dan een Feelgood roman. Het leest lekker weg, ik kon het niet wegleggen en was nieuwsgierig hoe het verder zou gaan.

De hoofdpersoon van 48 jaar, Katja, is twee keer op bijna identieke wijze verlaten door de man waar ze mee samen was. Ondanks haar sterke karakter is ze daar verdrietig over en het maakt haar onzeker. Ze heeft een kinderwens, maar het lukt niet. Dat is haar grootste verdriet. Gaandeweg het boek blijkt dat ze in haar jonge jaren veel tegenslag heeft gehad. Haar vader is overleden toen ze een tiener was en ze heeft een tweelingbroer, Bram, met het Downsyndroom. Na de dood van haar vader ziet ze het als haar plicht om voor Bram en later ook voor haar demente moeder te zorgen. Haar jongere broer Daan helpt haar niet . Katja is een succesvolle docente en laat aan de buitenwereld niets merken. Alleen de vriendin van haar moeder, tante Dicky, en haar vriendin Mieke neemt ze in vertrouwen.

Mieke pusht haar om via Messenger contact op te nemen met een Italiaanse man, Mauro. Mauro was Katja’s jeugdliefde in de jaren dat ze met haar familie op vakantie ging op een camping bij het Gardameer in Italië. Katje zoekt contact na herhaaldelijk aandringen van haar vriendin. Lukt het haar om Mauro te ontmoeten?

Het einde van het verhaal bezorgde mij tranen in mijn ogen, het was bijzonder ontroerend. Het verhaal zit goed in elkaar, de personen en plaatsen zijn beeldend beschreven.

Ik wil Petra’s volgende boeken graag lezen. Ze krijgt van mij vijf sterren.