Puur, eerlijk & veel meer dan een verhaal over een coming-out

Wobie groeit op in een glitter- en confettiwereld, in zijn roze slaapkamer, waarin hij alles mag zijn wat hij wil. Thuis, in een warm, liefdevol gezin met twee ouders met vrije opvattingen en drie broers, lijkt alles een sprookje. Maar al snel krijgt Wobie het gevoel dat hij ‘anders’ is, niet zoals de buitenwereld vindt dat ‘het hoort’, anders dan zijn broers, anders dan zijn klasgenoten, anders dan hoe hij zelf zou willen zijn. Die gevoelens zijn de start van een worsteling, van een zoektocht naar zichzelf.

Ook al laat Splinter Chabot in ‘Confettiregen’ zijn alter ego Wobie aan het woord, het is wel een autobiografische roman. Dit is zijn verhaal, over zijn worsteling. Het boek is opgedeeld in drie delen, drie fasen: basisschool, middelbare school en studie, waarin telkens ook een andere jongen of man centraal staat die in dat deel van zijn leven een grote rol voor hem heeft gespeeld. Door verschillende gebeurtenissen gaat Wobie steeds meer twijfelen aan zichzelf, hij is bang dat hij een teleurstelling zal zijn, dat mensen hem voor altijd alleen maar als ‘anders’ zullen zien. Ondanks openingen die zijn ouders hem geven, praat hij niet, maar trekt hij zich steeds meer terug in een isolement, waardoor waardoor alles steeds donkerder lijkt. Pas wanneer hij zichzelf meer accepteert, voelt hij ook de vrijheid om aan zijn ouders en broers te vertellen dat hij op mannen valt, iets wat voor zijn familie geen nieuws meer was.

Maar ‘Confettiregen’ is veel meer dan een verhaal over een coming-out. Het is een verhaal over twijfels, gevoelens, verzet, worsteling, liefde vriendschap, familie en (zelf)acceptatie, over je plaats in de wereld vinden en ontdekken wie je bent, coming of age. Chabot heeft een toegankelijke, vlotte schrijfstijl, waarin hij af en toe beeldspraak gebruikt. Je maakt het hele proces met hem mee, hij neemt je echt mee in zijn belevingswereld, waardoor je geraakt zult worden door dit boek. Zijn verhaal is puur, eerlijk, kwetsbaar, ontroerend, af en toe verdrietig, maar ook hoopgevend, met een mooie boodschap: het wordt echt beter, het wordt mooi.