Nauwkeurig, uniek en indrukwekkend

Een indrukwekkend verhaal, geschreven vanuit het kamp en later ook niet meer bewerkt, zodat gebeurtenissen zo waarheidsgetrouw mogelijk zijn beschreven. Je volgt Eddy (Hans in het boek), die als zich als arts vrijwillig aanmeldde om in Westerbork te gaan werken. Daar ontmoette hij Friedel en ze trouwen. Samen werden ze gedeporteerd naar Auschwitz, waar ze in verschillende barakken belandden: Eddy werd tewerkgesteld als verpleger van gevangenen, Friedel belandde in de vrouwenbarak waar de medische experimenten werden uitgevoerd.

Eddy beschrijft zijn dagelijkse belevenissen, wat hij moest doen, gesprekken met medegevangenen, hoe met hem omgegaan wordt en hoe hij telkens probeert om met Friedel in contact te blijven. Af en toe vond ik het wat van de hak op de tak verteld, miste ik wat overzicht wat je in bijvoorbeeld romans over deze periode wel hebt, maar Eddy had zelf natuurlijk ook geen overzicht en leefde per dag. Dat element maakt het boek dus ook weer sterk. In soms kleine opmerkingen beschrijft hij grote, vreselijke gebeurtenissen, waardoor je het boek langzaam moet lezen om alles in je op te kunnen nemen. Hij doet verslag van wat er om hem heen gebeurt, analyseert het gedrag van iedereen, gevangenen en nazi’s, en observeert veel, vaak zonder daar een eigen oordeel te verbinden. Hij probeert het goede in iedereen te blijven zien, blijft liefhebben en moed houden. Dat maakt het een nauwkeurig en uniek document, waardoor je een inkijk krijgt in het echte kampleven en alle verschrikkingen die de gevangenen moesten doorstaan.

3.5/4⭐️