Antonina's dierentuin: een verhaal dat niet goed uit de verf komt.

In principe is het verhaal van Antonina, en haar man Jan, een verhaal dat de moeite waard is om verteld te worden. Zij hebben een dierentuin in Warschau als de 2e Wereldoorlog uitbreekt. Veel dieren overleven het niet of worden verplaatst naar andere dierentuinen. De dierentuin wordt, onder het oog van de bezetter!, gebruikt als onderduikadres/doorvoeradres voor zo'n 300 Joden. Op twee mensen na, overleven ze de oorlog ook allemaal.
Het boek is rommelig geschreven, en de opgetekende gedachten van de schrijfster : "ik kan me voorstellen dat Antonina dacht dat..." over wat de hoofdpersonen wel of niet zouden denken op bepaalde momenten, voegt niets toe, is zelfs storend. Zonde, want het had echt een meeslepend boek kunnen zijn.