Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Aangrijpend verhaal dat af en toe een beetje geforceerd aandoet.

Mary-Ann 28 december 2017
Sander en, vooral, Jip willen samen een gezinnetje stichten. Om te kijken of ze de verantwoordelijkheid voor een levend wezen wel aan kunnen, nemen ze een hond. Jip pakt het in dezen heel slim aan, wetende dat Sander eigenlijk geen grote hond wilt, laat ze hem een klein hondje zien ( met in haar achterhoofd de grote hond die in hetzelfde asiel zit)...Allebei worden ze smoorverliefd op de hond en vervolgens gaan zij voor het gezinnetje.
Dat gaat, helaas, niet van een leien dakje: ze moeten de medische wetenschap te hulp roepen. Na verloop van tijd... tádá...ZWANGER. Als lezer gun je het beiden van harte. Wat is je grootste wens wanneer je zwanger bent? Juist, een gezond kindje. En als je zwanger blijkt te zijn van een tweeling? Juist...
Sander en Jip komen er na de bevalling achter dat hun tweeling niet zo gezond is als ze dachten. Willem is geboren met een hersenbeschadiging en Maurits blijkt autistisch te zijn. En dan zie je een oermechanisme in werking treden: het beschermen van, het beste willen voor je kinderen. Liefde met een hoofdletter "L ". En toch, toch...sommige stukjes doen verkrampt, geforceerd aan. Alsof de schrijver het liefst héél hard van alles weg zou rennen en "zijn eigen ding weer wilt doen" Zelfbescherming misschien? Ook als lezer kun je er "soms net niet bij". Jammer.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Mary-Ann