Prachtig

Een schitterend verhaal, waarbij het heden en het verleden heen en weer springen maar op een prachtige manier telkens weer iets verteld van eerder dat de lezer een beter begrip geeft over het heden.
Tot op de laatste hoofdstukken blijf je je afvragen hoe dit gaat eindigen. De beschrijvingen zijn uitgebreid maar zonder langdradig te zijn, je voelt de wanhoop en de vastberadenheid maar ook de haat liefde verhouding tussen Addie en de 'slechte God'. Niet alleen haar menselijke emoties maar ook zijn onmenselijke frustraties.
Natuurlijk voel je al bij de ontmoeting tussen Addie en Henry dat dit geen toeval kan zijn, Goden maken niet zulke vergissingen, maar toch wil je er in geloven omdat Addie er in wil geloven.
Het hele gegeven van niet herinnert kunnen worden door anderen leek mij bij het lezen van de achterflap een vaag iets waarvan ik mij werkelijk afvroeg hoe dit beschreven zou kunnen worden, maar bij het lezen is het allemaal heel logisch juist. Er is echt over nagedacht hoe dit die 300 jaar lang tot uiting zou komen en je gaat er ook serieus over nadenken hoe je dit zelf zou doen en of je misschien al eerder zou opgeven of het net zo lang zou volhouden als Addie.

Echt een schitterend emotioneel verhaal, in 1 ruk uitgelezen.