Verrassing

Een lezer op leeftijd wordt niet meer zo vaak verrast. Mijn eerste verrassing was “de reis naar het einde van de nacht” van Céline en daarna volgden er nog enkele. Maar meestal was het gewoon mooi, leuk, goed geschreven en wat al niet meer. Tot dit boekje, “ik gaf je ogen en je keek in de duisternis” van Irene Solà. Het boekje doet je wankelen, terugkeren op je schreden, lachen, huilen en om erbarmen smeken. Ik ka helaas geen mooie literaire samenvatting geven, niet alleen ben ik daar niet toe in staat, het boek leent zich daar niet voor, het is niet samen te vatten. Lees het en geniet, of leg het vertwijfeld aan de kant. Maar geef het in ieder geval de kans je te verrassen.