Van vijandige wereld gesproken!

Dit boek speelt zich af in een vijandige onherbergzame wereld. Desondanks hebben de bewoners er het beste van gemaakt door zich aan te passen aan de geologische rampen en altijd voorbereid te zijn op TEOTWAWKI. Vulkaanuitbarstingen en aardbevingen zijn haast dagelijkse voorvallen en worden ook meestal getemperd of omgeleid door 'Orogenen' (mensen die kinetische en thermische energie kunnen manipuleren). Sommige gebeurtenissen zijn echter zo reusachtig en onverwacht dat er niets tegen gedaan kan worden en wordt de hemel tientallen jaren verduisterd. Zo'n periode wordt 'het vijfde seizoen' genoemd.
We volgen het verhaal van 3 vrouwen die gezegend/opgezadeld zijn met orogenie. 1) Een jong meisje wordt meegegeven aan een hoeder (anders zouden haar buren haar gedood hebben) om opgeleid te worden haar krachten te kunnen beheersen. 2)Een jonge vrouw die reeds 4 ringen heeft, wordt naar een kustplaatje gestuurd om de havengeul uit te diepen. 3)Een vrouw gaat opzoek naar haar dochter. Die is meegenomen door haar vader die z'n zoontje doodde (omdat die orogeen bleek) aan de start van een nieuw seizoen. Later zal blijken op welke manier die verhalen met elkaar verstrengeld zijn. Maar er blijven nog meer dan genoeg onbeantwoorde vragen achter: wat is het verhaal achter de obelisken? wat zijn de bedoelingen van de steeneters? zal Essun haar dochter terug vinden?
Het was verfrissend en aangenaam om eens een totaal andere wereld tegen te komen dan de alledaagse stereotypen die allemaal op elkaar lijken. Ik wil zeker niet komen vast zitten op deze planeet en heb op sommige momenten medelijden met de personages die aan die omgeving zijn gebonden. Maar ik moet zeggen dat die wereld heel gedetailleerd en logisch in elkaar steekt; ik denk dat je echt wetenschapper moet zijn om fouten in haar creatie te vinden.
Zal ik het vervolg lezen? Natuurlijk.