Als je De schaduw van de wind uit hebt, zit je met één groot probleem: je zult je afvragen of je ooit van je leven nog een boek zult lezen dat ook maar in de buurt komt van dit magistrale meesterwerk. De personages Daniel Sempere, Julián Carax en Fermin Romero de Torres zullen tot in lengte van jaren in je herinnering blijven. Zafón weet je met zijn adembenemende schrijfstijl het boek mee in te sleuren waar je na de laatste bladzijde met tegenzin weer uit stapt. Carlos Ruiz Zafón hoort als schrijver bij de allergrootsten. En daarbij komt dat de Nederlandse vertaling van Nelleke Geel werkelijk subliem is. Een boek om nooit, maar dan ook nóóit te vergeten.