Smaakt naar meer

Doornaert & Van der Leest zijn neoliteraire auteurs zoals op de achterflap van Ik, Frederic Brandnetel te lezen valt. Het boek is het bijzondere resultaat van een schrijfproces waarbij de schrijvers elkaar niet in levenden lijve zagen.

Frederic Brandnetel is behept met genen die hem naar grote hoogtes stuwen maar die hem ook ver de afgrond in laten donderen. Hij is een briljant filosoof – die zelfs de Nobelprijs voor de literatuur krijgt – maar ook een man van wie de lustgevoelens en drank- en eetgewoontes op zijn zachtst gezegd behoorlijk onalledaags zijn.
Frederics omgang met diverse dames en zijn buitensporige levensstijl blijken niet uit de lucht zijn komen vallen. Aan het verrassende eind van het boek zal blijken waarom. Nee, Frederic Brandnetel is geen alledaags figuur maar wel één die een verpletterende indruk achterlaat.

Mark Doornaert en Rolf van der Leest hebben kans gezien om psychologie, filosofie en erotica samen te brengen in een volstrekt origineel werk. De schrijvers schuwen het gebruik lastige woorden niet maar toch passen die wonderwel in het heerlijk lopende verhaal. Taalkundig en stilistisch is Ik, Frederic Brandnetel een genot om te lezen. Dat het er af en toe ferm aan toe gaat – vooral op het vlak van de erotiek – is soms wat lastig te behappen als je geen echte liefhebber van seksueel vuurwerk bent. De karakters van Frederic, zijn broer Jo (Joe genoemd) en de dames waar hij het één en ander mee beleeft, staan als een huis.
Ik, Frederic Brandnetel meandert door de tijd maar blijft steeds goed te volgen. Een prima roman die naar meer smaakt. De cover tot slot is het indringende werk van de kunstenares Catharina Bettens genaamd ‘De Ontsteltenis’.