Omdat het zo heurt

Het debuut van Caroline van Keeken (1988) heet Zo worden wij niet. Het is een korteverhalenbundel met verhalen die op de achterflap beschreven worden als spannend en vilein, ongemakkelijk en pijnlijk herkenbaar.
De verhalen gaan over de strijd tegen het conformisme, hoe mensen die strijd meestal verliezen (maar ook hoe je in sommige gevallen juist een stiekeme overwinning behaalt). Het boek leest als een protest tegen kleinburgerlijkheid, waar de mening van de buurvtouw belangrijker is dan je eigen ideeën.
Sommige verhalen zijn erg geslaagd en blijven nog een tijdje bij je. Anderen zijn wat te weinig uitgewerkt, waardoor de hoofdpersonages niet echt worden en je de clou van het verhaal niet vat. Als lezer was ik geamuseerd, maar het greep me niet bij de keel. Maar in mijn achterhoofd houdend dat dit een debuut is, ga ik van Keeken zeker in de gaten houden.