Machiavelli bekeken door de ogen van zijn zoon

Het verhaal speelt zich af aan het begin van de 16e eeuw, op het moment dat de omstreden staatsfilosoof Niccolo Machiavelli door zijn tegenstanders uit Florence is verbannen. Noodgedwongen heeft hij zich met zijn kinderen teruggetrokken op zijn boerderij buiten de stad. Machiavelli wil niets liever dan terug naar zijn oude plek in Florence en maakt plannen om dit te verwezenlijken. Zijn zoon Bernardo is een praktische, hardwerkende jonge man met eigen ideeën die hij tot uiting wil brengen. Dochter Primavera daarentegen is veel meer spiritueel aangelegd; op het obsessieve af. De Machiavelli’s hebben een ding gemeen: ze weten niet snel van opgeven, maar worden elk op hun manier gehinderd door de omstandigheden. Door middel van de idealen van de hoofdpersonen creëert de auteur Catharina Botermans, die politicologie en religiestudies heeft gestudeerd, een spanningsveld tussen rede en religie en daarnaast schept ze een mooi contrast tussen de liefde voor de stad en het platteland. Het zal niemand verbazen dat er onbegrip heerst binnen de familie, maar daarnaast weet Botermans, met name in de openhartige dialogen tussen broer en zus, de genegenheid tussen de familieleden te laten doorklinken.
Het boek omspant maar een vrij korte periode in het leven van de familie Machiavelli, maar door de verschillende flashbacks krijgt de lezer een goed beeld van alles wat zich heeft afgespeeld en de complexe politieke situatie van die periode. De roman heeft een goede balans tussen feiten en fictie, waardoor het verhaal heel goed leesbaar blijft zonder dat je omkomt in taaie feiten en complexe verwikkelingen. Daarnaast is er veel aandacht voor details: de kleding, de gerechten, de geuren. De auteur heeft zich als voorbereiding op de roman ondergedompeld in de sfeer van het Toscaanse platteland en dat is goed te merken: af en toe waan je je als lezer in een klein verstild dorpje tussen de wijnvelden.
Het centrale thema van het verhaal is de ontwikkeling die Bernardo doormaakt en wat het voor hem betekent om de zoon van de beroemde Machiavelli te zijn. Echter, als het boek uit is, heb je als lezer het gevoel dat je vooral Niccolo Machiavelli beter hebt leren kennen. Zijn enorme veelzijdigheid komt goed naar voren in deze roman. Voor wie na het lezen van het boek nog niet genoeg Machiavelli heeft gezien, biedt het nawoord van de auteur genoeg informatie om verder te lezen.
De ontwikkeling van de verschillende personages in de loop van het boek is heel knap opgebouwd en het plot roept voldoende vragen op om geboeid te blijven, maar naarmate het einde nadert wordt het verhaal op sommige punten wat voorspelbaar.
Alles bij elkaar is dit boek voor liefhebbers van Machiavelli, maar ook voor degenen die nog nooit van hem hebben gehoord, zeker de moeite waard.