Het blauwe uur: het boek dat geen thriller had moeten zijn

Het blauwe uur: het magische verschijnsel dat je soms gedurende een paar minuten tijdens de schemering kunt waarnemen. Een boek met een dergelijke titel kon ik niet weerstaan.

Deze nieuwe thriller van bestsellerauteur Paula Hawkins neemt je mee in de nalatenschap van de vrijgevochten kunstenares Vanessa Chapman die haar laatste jaren doorbracht op een afgelegen eiland, omringd door de woeste natuur, haar leven gedicteerd door het ritme van de getijden. Voeg daaraan toe een kunstwerk met een menselijk bot, een toxische liefdesrelatie en de geheimzinnige verdwijning van haar echtgenoot en je hebt alle elementen voor een boeiend verhaal.

Tenminste, dat zou je denken. Het thrillergevoel heb ik maar sporadisch gehad, maar ik verloor ook mijn sympathie voor de hoofdrolspelers. De plotwendingen zijn soms verrassend, maar het verhaal verliest aan geloofwaardigheid en daarmee aan spanning. Er worden te veel personages opgevoerd die onvoldoende uit de verf komen. De held lijkt niet meer dan een slapjanus.

En dat is heel erg jammer, want het boek had wel degelijk voldoende elementen om een prachtig verhaal te kunnen vormen: de sfeer op het afgelegen eiland, de grilligheid van de natuur en van de menselijke aard, het licht dat steeds een rol speelt in de kunstwerken. Daarnaast beschrijft Hawkins soms op hartverscheurende wijze hoe triest een mensenleven kan verlopen, de vreselijke angst en eenzaamheid waar mensen mee moeten leven en hoe oneerlijk het leven soms is. Ze gebruikt daarvoor het contrast tussen schoonheid en lelijkheid, maar beschrijft ook hoe schijnbaar totaal verschillende vrouwen allemaal op hun eigen manier slachtoffer worden van de mannen in hun leven.

Maarja..ik was uiteindelijk wel een thriller aan het lezen. Eentje waar het tempo uit is en met een ongelukkig gekozen einde. Halverwege dacht ik: laat die verdwenen echtgenoot maar zitten, ik vond hem toch al niet aardig. Van wie is dat bot? Who cares? Ik wil al die vrouwen beter leren kennen, wat is er precies met ze gebeurd, hoe gaat het verder?
Na het lezen van dit boek zou ik het liefst alles in stukjes knippen en er een mooie roman van maken. Het had zoveel magischer kunnen zijn.