Verwoorden, verwonderen en verliezen

Katrijn van Bouwel neemt je mee in de wereld van Mila, Mila is een jonge vrouw die nog niet goed weet wat ze zelf wil. Ze weet wel dat ze graag anderen inspireert. De woorden die Katrijn van Bouwel gebruikt zijn alledaags, maar de zinsopbouw is niet alledaags.
Regelmatig verwondert ze de lezer met een zin die precies zegt wat de personage voelt, denkt of meemaakt.
"Een kleine brander staat pro forma wat te blazen, maar een blinde kan ondertussen een roman lezen in het kippenvel op mijn huid." Mila moet zichzelf ontdekken, als lezer mag je haar reis meemaken, het is net of je een ring bent aan haar vinger. Je maakt alles mee, maar kunt niet waarschuwen, reageren of een blijk van waardering geven, ook al zou je dat misschien wel willen.
Katrijn van Bouwel wil de lezer zintuiglijk benaderen en dat is haar ook zeer zeker gelukt. Mede doordat ze de lezer wil laten voelen is het een boek dat je niet snel moet lezen. Als lezer moet je je overgeven aan de zinnen. De zinnen van het boek nemen je mee de wereld in van Mila, de muze en het meisje.