Trager tempo, toewerkend naar de ontknoping

Voor mij het eerste boek dat ik via boekentoer heb ontvangen om te mogen lezen en uiteraard mijn recensie over te schrijven.

Allereerst wil ik een triggerwarning vermelden: in het boek wordt zelfdoding aangehaald.

Het boek begint op de avond van 4 juli, toevallig ook het moment waarop ik met lezen startte.
Ik had het boek echter in enkele dagen uit, terwijl het verhaal zich in bijna twee weken ontvouwt (met een laatste sprong naar een maand later).

Ik kwam niet direct in het verhaal te zitten, ondanks de korte en goed leesbare zinnen. Dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat ik de afgelopen periode vooral thrillers heb gelezen waarin van meet af aan spanning en tempo de boventoon voerden. Ik moest dus even schakelen.

Gaandeweg het verhaal werd ik steeds nieuwsgieriger welke gebeurtenissen in het verleden Wolf parten speelden. Dat maakte dat het boek minder makkelijk weg te leggen werd.

Wolf en Fee tasten elkaar af in het verhaal en er is sprake van een afstoten en aantrekken op psychisch vlak. Dat komt over als een natuurlijk proces; is de ander te vertrouwen en wat kan en wil ik prijsgeven?

Uiteindelijk wordt duidelijk waar Wolf mee worstelt. Fee heeft zo haar eigen problemen, die al eerder naar voren komen.
Beiden ervaren ieder voor zich hun eigen strubbelingen en zonder kennis over hun bagage blijkt dat je inderdaad weinig over andermans leven weet (of er over kunt oordelen).

Het einde van het boek vond ik wat teleurstellend.
De ommezwaai in de relatie tussen Fee en haar moeder vond ik te groot om geloofwaardig over te komen.
Ook Wolf verandert na het vertellen van zijn verhaal enorm (ik doel dan op het feit dat hij opeens open lijkt te staan voor meerdere dingen), terwijl een mate van terughoudendheid me logischer lijkt.
Daarnaast wordt een andere verhaallijn over de levensbepalende avond afgerond, die ik weinig meerwaarde vond hebben voor het verhaal.

Door het einde geef ik het boek eigenlijk iets minder dan 4 sterren, maar 3 vind ik te weinig.