Lezersrecensie
Nodigt niet uit om verder te lezen
De Kleine Pottenbakkerij van Anne Labus mocht ik als e-book lezen namens @lsuitgeverij en @zininfeelgood, waarvoor mijn hartelijke dank. Het was voor mij de eerste keer dat ik een boek van deze schrijfster las.
Het boek is deel 4 in de Klavertjes serie en neemt Moya, een pottenbakster, mee naar het Ierse dorp Busby. Daar vindt ze een nieuw huis en nieuwe vrienden. Haar teckel Mr. Miller komt veelvuldig voor in het verhaal en is schattig. Het verhaal speelt zich afwisselend af tussen haar ouderlijk huis, waar haar broer grote veranderingen doorvoert in de familie pottenbakkerij en Busby, waar Moya een nieuwe pottenbakkerij begint in het huisje van de overleden pottenbakker Keagan. Haar voormalige collega Robyn blijkt uiteindelijk meer voor haar te zijn als een vriend en de liefdesrelatie komt met pieken en dalen tot stand.
Ik hou erg van Feelgood romans, maar bij dit boek kwam ik maar niet lekker in het verhaal. De zinnen zijn erg kort, wat maakt dat het niet lekker doorleest. De schrijfstijl varieert tussen een hele brave streekroman uit de jaren 80/90 met een vleugje Harlequin erin, maar nergens wordt het spannend. Jammer, want het dorp en de bewoners hebben zoveel potentie. Sommige raden deze schrijfster aan voor lezers die houden van Robyn Carr en Nora Roberts, daarbij doe je deze 2 grote schrijfsters geen eer aan! Ik heb mijzelf met moeite door het boek geworsteld helaas.
Het boek is deel 4 in de Klavertjes serie en neemt Moya, een pottenbakster, mee naar het Ierse dorp Busby. Daar vindt ze een nieuw huis en nieuwe vrienden. Haar teckel Mr. Miller komt veelvuldig voor in het verhaal en is schattig. Het verhaal speelt zich afwisselend af tussen haar ouderlijk huis, waar haar broer grote veranderingen doorvoert in de familie pottenbakkerij en Busby, waar Moya een nieuwe pottenbakkerij begint in het huisje van de overleden pottenbakker Keagan. Haar voormalige collega Robyn blijkt uiteindelijk meer voor haar te zijn als een vriend en de liefdesrelatie komt met pieken en dalen tot stand.
Ik hou erg van Feelgood romans, maar bij dit boek kwam ik maar niet lekker in het verhaal. De zinnen zijn erg kort, wat maakt dat het niet lekker doorleest. De schrijfstijl varieert tussen een hele brave streekroman uit de jaren 80/90 met een vleugje Harlequin erin, maar nergens wordt het spannend. Jammer, want het dorp en de bewoners hebben zoveel potentie. Sommige raden deze schrijfster aan voor lezers die houden van Robyn Carr en Nora Roberts, daarbij doe je deze 2 grote schrijfsters geen eer aan! Ik heb mijzelf met moeite door het boek geworsteld helaas.
2
Reageer op deze recensie