Meer van verwacht

De cover en de achterflap tekst spraken mij aan. Maire die een beurs krijgt voor een kostschool in Schotland. Maire pakt deze kans aan en wilt het pest verleden achter zich laten. De proloog waar wat je als eerste leest in het boek, is spannend genoeg om door te willen lezen. Je vraagt je af over welke personage dit geschreven is, waarom haar moeder zo doet. Na de proloog gaat het. Verhaallijn over in Olivia, een andere personage die in het verhaallijn in voor komt. Dit gedeelte maakte het wat chaotischer, want het de achterflap tekst geeft aan dat het over Maire gaat en kom nergens een Olivia tegen in het begin van het verhaal. Wie is deze Olivia, waar je later in het boek pas achter komt.

In hoofdstuk twee waar het over Maire gaat, staat zij gelijk op het vliegveld. Waar is het voor stuk gebleven over de brief, het pest verleden daar had Emmy wat dieper op in kunnen gaan. Dit stoorde mij best wel. Het is leuk en fijn om te lezen dat Maire in Schotland vrienden maakt, maar waar is dan het stukje realiteit gebleven? Natuurlijk wil je het verhaal magisch maken, dit kwam veel later ook pas naar voren. Het stoorde mij ook dat Maire ma zo’n pest verleden, zo sociaal is. Alsof er niets gebeurd was. Natuurlijk is het een nieuwe start die je maakt en gedraag je je ook anders. Al lijkt het alsof het pesten nooit zo erg is geweest. Waar is dit stukje realiteit? Het is nooit dat je er niet meer aan denkt, onbewust denk je er altijd aan.

Er word gesproken over landschappen, hier had wat meer over vertelt mogen worden.
Persoonlijk had ik meer van het verhaal verwacht, de school en het avontuur worden mooi en goed omschreven. De “heksenkring”wordt mooi omschreven. Toch miste ik de spanning in het verhaal, voor mijn gevoel liep het allemaal wat chaotisch.

Helaas viel dit boek mij erg tegen…