Feest van herkenning!

Wat een feest van herkenning!
Ik heb De Verbindingen van Philip Snijder in no-time uitgelezen! Zeker speelt een rol dat ik ongeveer in dezelfde periode die in het boek beschreven wordt dienstplichtig soldaat ben geweest. Zo is de achtergrond, of zo u wilt de voorgrond van het verhaal zeer treffend weer gegeven in de militaire omgeving. De dienstkeuring, de opleidingstijd en zeker de belevenissen op de kazerne in Duitsland. Treffend is de afwisseling van humor, maar ook nadrukkelijk de serieuze reflectie. Dit laatste door hoe de verteller je stevig meeneemt in zijn beschouwingen en observaties van wat er allemaal gebeurt. Met nadruk observaties omdat hij meestal enige afstand behoudt tot zijn omgeving. Wellicht de bekende situatie dat je er wel bij hoort maar in je overdenkingen ook weer niet.
Zijn onzekerheden en zijn, af en toe, wankel zelfbeeld maak je daardoor intiem met hem mee. Dit laatste tegen een achtergrond van de begin twintiger die nog duidelijk zoekende is in zijn leven.
Het verhaal begint met een verrassende ontmoeting van de verteller tijdens zijn werkzaamheden als nachtportier in een hotel. Het gooit hem in tijd terug naar de militaire keuring waar hij in gesprek komt met een mede soldaat in spé. Er is direct een vriendschappelijk gevoel wat qua emotie voor hem relatief nieuw is. Deze kortstondige ontmoeting kent zeker een vervolg met bijzondere wendingen! Ze zien elkaar terug in Duitsland in een voor beiden verrassende situatie. Wat er dan gebeurt met hen en de overige dienstplichtigen kent humor; maar ook de nodige serieuze kanten voor deze jonge mensen in een bijzondere tijd van hun leven.

Kortom, voor mij heeft Philip Snijder een roman geschreven over een periode die mij met elke bladzijde weer nieuwsgierig maakte naar de volgende. Knap werk!