Té grijze Maus in zwart-wit

Maus van Art Spiegelman is een beeldroman over de Holocaust. Het verhaal gaat over de persoonlijke ervaringen van de Joodse vader van de auteur, Vladek, die de Tweede Wereldoorlog zelf heeft meegemaakt. Hoewel ik hoge verwachtingen had door mijn interesse in de tweede wereldoorlog en graphic novels, heeft het boek deze helaas niet allemaal kunnen waarmaken.

Positieve punten
In het boek worden verschillende groepen mensen voorgesteld als dieren. Zo zijn Joden bijvoorbeeld muizen, nazi’s katten en Polen varkens. Dit is een originele visie en toont ook dat in oorlogssitaties mensen zich beestachtig kunnen gedragen of als niet meer dan beesten bekeken worden. De tekeningen zijn in zwart-wit wat wel goed past bij de sfeer van de oorlog. Het past bij de depressieve sfeer en hoe uitzichtloos het leven in die tijd was, vooral dan bijvoorbeeld in het concentratiekamp Auschwitz.

Negatieve punten
Toch zijn er dingen die me tegenvielen. Het boek voelt erg als een stripverhaal omdat het alleen maar uit kleine, afgelijnde vakjes bestaat. Er zijn geen grotere, gedetailleerde tekeningen die bepaalde scènes meer impact zouden kunnen geven. Dat vond ik jammer, want met meer detail zou het verhaal veel meer diepgang hebben gekregen.
Het verhaal zelf vond ik soms ook langdradig en voorspelbaar. De verhaallijn bijvoorbeeld waarin Vladek moet onderduiken, verraden wordt en weer moet ontsnappen komt regelmatig terug op eenzelfde manier. Deze herhaling maakt het verhaal soms saai en voorspelbaar.
Daarnaast vond ik de personages te oppervlakkig voorgesteld. Je leert niet echt wat er in hen omgaat. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Mangaboeken waar altijd heel veel emotie en verhaal alleen al in de gezichtsuitdrukkingen af te lezen valt. Misschien omdat ze in Maus als dieren afgebeeld zijn, maakt dit het ook extra moeilijk om emoties in hun gezicht te leggen. Zo zijn bijvoorbeeld twee tekeningen van de kop van Vladek bijna hetzelfde of hij nu ligt te wachten op de vijand of als hij net iemand vermoord heeft. Dit is een gemiste kans.

Eindoordeel
Ondanks mijn kritische opmerkingen vind ik toch dat Maus een waardevol boek is omdat het een zwaar onderwerp durft aan te gaan vanuit een heel persoonlijk perspectief én op een originele manier. Maar door de herhaling, het gebrek aan emotie en de beperkte tekenstijl vond ik het verhaal minder boeiend. Het is zeker een bijzonder boek, maar geef mij toch maar een goeie Manga.