Geweldig vierluik

Meedogenloos. Meedogenloos. Zijn nieuwe mantra. Het woord bevalt hem. Meedogenloos. Te lang is hij die lieve jongen geweest. Zijn moeder zei het vroeger zo godvergeten vaak dat hij dacht dat het wel waar moest zijn. `Het is zon lieve jongen. Niet meer. Nooit meer. Op een mistige zondagochtend, op het stilste uur van de beginnende dag, koerst de veerpont van Amsterdam CS naar Noord recht op een lijk af. Aan een van de hoge lantaarnpalen aan de kade bungelt het lichaam van een man, zijn gezicht gruwelijk vertrokken, zijn broek op zijn enkels. Kyra die een obsessie voor crime heeft springt meteen op haar scooter, scheurt langs het Noordhollands Kanaal en komt tegelijk met de politie aan bij het IJ. Hevig geïnteresseerd in de live moord, wat er op een PD allemaal gebeurt, hoe de politie zich gedraagt en wat de eerste stappen in het onderzoek zijn, laat Kyra zich niet zomaar wegsturen. Ze krijgt woorden met Maud Mertens, de verantwoordelijke rechercheur. Op dat moment draait de wind het lichaam een beetje, en stelt Kyra verbaasd vast dat ze de man kent. Het is Marc Gaullier, de populaire docent kunst van haar school.

In Galgenveld, het eerste deel van een vierluik, maken we onder meer kennis met de Amsterdamse rechercheur Maud Mertens, beroepsmatig een vastbijter en moeder van de zestienjarige Roos. In haar werk is ze evenzeer punctueel, recht door zee en ze functioneert prima binnen het team. Dit blijkt niet altijd even eenvoudig, daar de neuzen niet altijd dezelfde kant op staan. Dochter Roos lijkt intussen steeds vaker haar eigen plan te trekken en ook Edwin, de partner van Maud, is verre van evenwichtig genoeg om een oogje op zijn stiefdochter te houden.

Kyra Slagter zit midden in haar examens op het Damstede college als kunstdocent Marc Gaullier wordt vermist en niet veel later dood en tentoongesteld wordt teruggevonden. De vindplaats zegt alles over de boektitel. Achtervolgd en daarnaast gedreven door de verdwijning van haar oudere zus Sarina maakt dat Kyra een meer dan normale belangstelling heeft ontwikkeld voor moord- en vermissingszaken.
Als het niet bij deze moord blijft staat zowel het politieteam van Amsterdam-Noord als Kyra op scherp, die beiden hun eigen tactiek volgen.
Galgenveld laat in een tijdbestek van een week diverse personages aan het woord. Naast Maud en Kyra is er een rol weggelegd voor een in Londen woonachtige vrouw met zielenpijn die zich door haar moederinstinct laat leiden als ze zich ontfermd over een ondervoede en verwaarloosde jonge vrouw. En de lezer kijkt mee door de ogen van degene die meedogenloosheid hoog in het vaandel heeft staan.

Dit is het eerste boek dat ik van Isa Maron gelezen heb, en het is een buitengewoon goede kennismaking. De thriller zit goed in elkaar, houdt de spanning erin en staat als een huis. De personages zijn geloofwaardig, de dialogen zijn natuurlijk. Niets op aan te merken. Met Isa Maron heeft de Nederlandse thrillerwereld er een buitengewoon goede auteur bijgekregen. Gelukkig is dit het eerste deel van een vierluik, dus we mogen nog veel moois van haar verwachten.