Wat een fijne leeservaring!

'Het laatste geschenk' is het eerste Nederlandse adventsboek. Elke dag één hoofdstuk, tot aan kerst. Dat is het idee. Ik weet alleen niet of alle lezers zich aan deze 'spelregels' kunnen houden. Mij is het in ieder geval niet gelukt: daar was het verhaal te meeslepend voor.
Het boek is moeilijk weg te leggen, zodra je erin begonnen bent. De spanning wordt niet direct gevormd door een 'dreigend gevaar', maar door emotie: stap voor stap komt een familiegeheim boven water en worden de motieven en gevolgen steeds duidelijker. Janneke Volkerink beschrijft dit heel beeldend en mooi.
Een andere reden dat ik bleef lezen, was pure nieuwsgierigheid. Het voelde alsof ik zelf een kalender aan het openen was, en dan stop je natuurlijk niet halverwege, zolang het geheel nog niet compleet is.
Het lijkt me niet makkelijk om een adventsboek te schrijven. Elk hoofdstuk beslaat één dag, waardoor er een strakke structuur ontstaat. Als auteur wil je niet dat elk hoofdstuk begint met ‘ze werd wakker’ of ‘haar alarm ging af’ en eindigt met ‘ze ging naar bed’ of ‘ze viel in een diepe slaap’. Een flinke uitdaging lijkt me dat. 'Het laatste geschenk' is gelukkig allesbehalve eentonig of voorspelbaar. Een aanrader!