Dochter van het moeras - Karen Dionne

Dochter van het moeras - Karen Dionne
'Als je in afzondering opgroeit, wanneer weet je dan dat er thuis iets mis is?'

In 'Dochter van het moeras' volgen we Helena in zowel het nu als haar verleden. Deze twee lijnen lopen door elkaar heen en worden steeds verder ontrafelt tijdens het lezen. Tussendoor komt af en toe het sprookje 'de dochter van de moeraskoning' van Hans Christian Andersen aan bod, maar dat had voor mij ook achterwege gelaten kunnen worden.

Helena is geboren in een afgelegen hut midden in het moerasgebied bij Michigan en ze groeit hier ook op, samen met haar vader en moeder. Ze hebben geen voorzieningen zoals wij gewend zijn en ze moeten jagen en verzamelen om te kunnen leven. Ze houd van haar vader, ondanks zijn soms agressieve gedrag en ze leert van hem hoe ze moet overleven in de wildernis.
Tot ze erachter komt dat haar leven helemaal geen normaal leven is, dat haar moeder als tiener is ontvoerd door haar vader en dat ze vast gehouden worden, verscholen van de bewoonde wereld.

Ruim 20 jaar later heeft Helena een nieuw, stabiel leven opgebouwd. Ze is getrouwd, heeft twee jonge dochters en een eigen bedrijfje. Als ze te horen krijgt dat haar vader uit de gevangenis is ontsnapt weet ze dat zij op zoek moet gaan. Zij is de enige die de geheimen van het moeras kent, ze heeft die immers van haar vader geleerd.

Het boek leest makkelijk en vlot weg, je zit snel in het verhaal en leert Helena's verschillende kanten kennen. Ze heeft zich goed kunnen aanpassen en weet dat haar vader een narcistische psychopaat is, maar het is en blijft haar vader. Ze heeft ook veel goede herinneringen aan hem.
Karen Dionne laat in het verhaal goed zien dat Helena haar jeugd niet volledig als negatief kan beschouwen, ook al weet ze nu dat haar vader een slecht persoon is. Het is toch haar vader, en ze heeft ook veel goede herinneringen aan haar jeugd. Die worsteling komt mooi naar voren.
Tevens is het duidelijk dat Karen Dionne ervaring heeft met het leven in de wildernis, alles wordt mooi en goed omschreven alsof je er zelf bij bent.

Het is een thriller en spanning is zeker wel aanwezig, maar ik heb niet op het bekende puntje van mijn stoel gezeten. Het verhaal is goed opgebouwd en Karen Dionne heeft een fijne schrijfstijl, waardoor het boek heel prettig leest.