Pageturner die iets te snel laat 'turnen'

Naar mijn gevoel (misschien lees ik er te veel) komen er tegenwoordig te veel trillers uit. Dit was, na 'Piep zij de muis' het tweede boek van M.J. Arlidge dat ik las. Hoewel het met momenten best spannend is en héél vlot leest, ben ik op een bepaald moment altijd geneigd om gewoon het laatste hoofdstuk te lezen en de ontknoping te weten. Dat mond in mij geval uit in het overslaan van pagina's wegens te veel bla bla...en eerlijk gezegd mis ik dan niets van het verhaal. Een pageturner dus, maar voor mij om het vooral snel achter de rug te hebben.