Boeiend verhaal tegen de achtergrond van de Ierse geschiedenis

Het boek bestaat uit de dagboekverslagen van de bijna 100-jarige Roseanne McNulty en haar psychiater William Grene. Roseanne verblijft al tientallen jaren in een psychiatrische instelling die echter binnenkort moet sluiten. De psychiater moet de patiënten beoordelen en bepalen of ze meegaan naar de nieuwe, kleinere instelling of dat ze uit de instelling ontslagen kunnen worden.

In die dagboekverslagen kijkt Roseanne terug op haar leven dat begint aan het begin van de 20e eeuw. Ze vertelt over haar vader die grafdelver is en later rattenvanger. De ingewikkelde geschiedenis van Ierland en op de achtergrond de Eerste en Tweede Wereldoorlog spelen mee in het verhaal. In de loop van het verhaal wordt duidelijk waarom zij is opgenomen in de psychiatrische instelling waar ze al jaren woont.

Haar psychiater heeft de lastige taak om te beoordelen of Roseanne eigenlijk wel 'gek' is en gaat daarom op zoek naar de reden dat zij indertijd is opgenomen. Behalve over zijn zoektocht, lees je ook over zijn privéleven en zijn verdriet als zijn vrouw plotseling sterft.

Hoewel ik aanvankelijk wat lastig in het verhaal kwam, boeide het verhaal wel onmiddellijk. De constante link met de Ierse geschiedenis van de IRA, de band met Engeland en het geloof, maken het verhaal niet alleen boeiend maar ook interessant. Het verhaal laat je niet los en je wilt weten hoe het afloopt. Na ruim 300 bladzijdes is er een onverwacht einde.

Echt een aanrader deze roman die zich afspeelt tegen de donkere kant van de Ierse geschiedenis.