Lichte jaren

Lichte jaren is het eerste deel van vier over het leven van de familie Cazalet. Het verhaal situeert zich eind jaren 30, in de jaren voor het uitbreken van WOll.
Je maakt kennis met de uitgebreide familie en hun personeel. De beschrijvingen in het boek zijn zodanig dat je echt de tijd van toen voor je ogen tot leven komen. Je maakt kennis met de tradities en gewoonten en met de vaak gereserveerde houding tegenover elkaar.
Toch ondanks het feit dat ze het schijnbaar perfecte klassieke leven hebben, leer je dat ook zij angsten ervaren, onzekerheden kennen, is er sprake van overspel, geldnood, een lesbische relatie. Al zijn ze de upper class, ze zijn een doorsnee familie al wordt natuurlijk alles verzwegen en vaak bedekt met de mantel der liefde.

Doordat de auteur alles zo in detail en uitvoerig beschrijft zie je de wereld van de Cazalets haast in werkelijkheid voor je. Dit brengt wel met zich mee dat het verhaal erg traag op gang komt. Sommige delen in het boek hebben echt wel ritme maar vaak wordt er zo doorgespit op een item dat het moeilijk wordt geboeid te blijven.
In dit boekdeel maak je in hoofdzaak kennis met de familie Cazalet wat geen overbodige luxe is. Aangezien het over drie generaties gaat. Maar toch had ik een einde verwacht met een climax. Een einde dat je vol spanning doet uitkijken naar het volgende deel. Deze kans laat de auter spijtig genoeg aan zich voorbij gaan. Al is dit boek geen thriller, je lezers vol spanning of verwachting laten uitkijken naar het vervolg is altijd een must.