Tokio laat me ietwat verweesd achter. Moet ik dit nu een literair hoogstandje of een veredelde thriller vinden? Feit is dat ik het nooit hoog op heb gehad met literaire thrillers en ook Tokio kon me maar matig boeien. Steeds was het uitkijken naar de dialogen en het relaas van Grey om wat vaart in het boek te krijgen. Het verhaal van Chongming stond in schril contrast hiermee: lang uitgesponnen en traag. Niettemin waren beide verhaallijnen noodzakelijk om het slot te rechtvaardigen. Dit was m'n eerste kennismaking met Mo Hayder en ik ben er van overtuigd dat haar eerdere werk me beter zal liggen. Ik en literaire thrillers, het wordt nooit wat.