Te weinig om echt te overtuigen.

Het hele boek vertelt vanuit de ík en jij figuur. Ik is een vrouw, jij een man. Hij lijkt iets ouder dan zij. Het verhaal speelt tijdens de coronatijd en het thuiswerken is nog nieuw. Hij heeft al een relatie gehad en een kind. In de beleving van de ‘ik’ verlangt hij erg naar zijn zoon. Zij leest dat af van zijn gedrag.. Het eerste stuk van het boek, met de cavia's en de bonsai vond ik nogal saai, maar nu de jij vermomd vertrekt op de vrijdagochtenden is mijn interesse in het vervolg van het verhaal toch gewekt.
De vraag werpt zich op of de ik figuur zich van alles in het hoofd haalt, of dat de jij een dubbelleven leeft. De communicatie tussen de is behoorlijk onder de maat, maar wat daarvan de oorzaak is, wordt nog niet duidelijk. Hij zwijgt, maar zij zwijgt mee en confronteert nauwelijks, waardoor hij door kan gaan met zijn zwijgend door het leven gaan. Het 2e deel vond ik origineler wordt dan het 1e deel. Het slot van het boek vond ik een afknapper. Het boek had door een man geschreven kunnen zijn. Dit einde vind ik discutabel.
Pioen mei 2025