Te oppervlakkig

Liv, de jonge moeder van een wel zeer levendige tweeling, kijkt ernaar uit om de zomer door te brengen in de Beach Hut, een huis aan de kust van Devon. Maar als haar man Matt zegt dat hij het te druk heeft met zijn werk om mee te gaan, raakt de glans er toch een beetje vanaf. Baz, de eigenaar van de Beach Hut, vindt het altijd heerlijk om zijn familie om zich heen te hebben, maar de komst van een onverwachte gast gooit roet in het eten. Sofia zoekt ook haar toevlucht in het strandhuis, en voelt zich meteen tot Baz aangetrokken, maar kan haar gewonde hart dat wel aan na haar vorige desastreuze relatie?

Het leven in het normaal zo rustige en vredige huis aan zee wordt steeds ingewikkelder als de zonnige dagen van het heden worden overschaduwd door geheimen uit het verleden. Luiden alle onverwachte gebeurtenissen een nieuwe toekomst in of blijft iedereen hangen in de pijn van vandaag.

Meteen al in de start van het verhaal overladen met namen en personen. Met ieder een eigen verhaal en de strubbelingen met elkaar. Het werd meer als een opsomming van feiten gebracht alsof de personages er met groot gemak overheen gestapt waren.
Ik miste hierdoor een stuk diepgang. De beschrijvingen van de omgeving vond ik daarentegen juist wel mooi, maar dat kan de bedoeling niet zijn. Erg jammer, ik kon mij er niet zo in vinden.