Prachtige feelgood

Dit verhaal is de eerste feelgood van deze auteur, die hiervoor al een aantal fantasyboeken heeft gepubliceerd. Eerder mocht ik dit boek al een keer proeflezen en nu mag ik ook nog eens meedoen met de blogtour. Ik heb het verhaal nu voor de tweede keer gelezen, maar dit keer voor het eerst in de uiteindelijke vorm. Opnieuw vond ik het echter een super leuk verhaal en vond ik het weer geweldig om deze personages te volgen.

In dit verhaal volgen we Rosalie die met haar moeder en zus een bloemenwinkel runt in een klein dorpje in Spanje. Rosalie wil hier echter helemaal niet zijn en hoopt ontzettend dat ze terug zullen keren naar Nederland, maar haar leven wordt op zijn kop gezet als ze Luc ontmoet. Luc komt in Spanje om de B&B van zijn opa en oma over te nemen. De B&B was wel de grootste klant van de bloemenwinkel en Luc neemt die bestellingen niet over, waardoor de bloemenwinkel niet kan blijven bestaan. De kans om weer terug naar Nederland te gaan, maar ineens is Rosalie daar niet meer zo'n voorstander van.

De roos van Montblanc is ontzettend vlot geschreven, met een heerlijke slow-burn erin. De uitgebreide schrijfstijl zorgt er ook voor dat je helemaal in het verhaal komt en je samen met de personages in het Spaanse dorp zit. Ook is het boek een dual-pov, waardoor je echt bij beide hoofdpersonages in het hoofd kunt kijken en ze daardoor allebei nog beter leert kennen. Er zit genoeg romantiek in dit verhaal, maar gelukkig zien we ook nog genoeg andere dingen voorbij komen. Zo was het festival in mijn ogen een hele goede toevoeging en werd dat ook echt goed beschreven. Ik had al eens eerder van het festival gehoord en vond het in dit boek ook echt heel leuk een rol spelen. Ook vond ik het heel leuk dat het boek was opgedeeld in vier delen en al die delen een bloem hadden, die synoniem stond voor dat deel.

Natuurlijk hadden de personages ook wat slechte communicatie, maar het paste wel weer bij hun karakters. Ook het feit dat Rosalie in plaats van met haar moeder te praten, probeerde om van alles te saboteren en daardoor terug te gaan naar Nederland, vond ik helemaal in haar karakter passen. Ook werd het thema rouw op een mooie manier behandeld en ook dat iedereen daar op een andere manier mee omging.

Deze personages zijn echt voor elkaar gemaakt en dat maakt het boek ook echt meteen super om te lezen. Daarnaast zitten er ook leuke bijpersonages in en voor je het weet ben je alweer aan het einde aangekomen. Ik kan dit boek dan ook zeker aanraden om te lezen voor iedereen die van feelgood houdt, of op zijn tijd weleens een feelgood kan waarderen. Ook kan dit boek echt ontzettend leuk zijn om eens te kijken of je feelgood een leuk genre vindt.

{Ik heb dit boek ontvangen als digitaal recensie-exemplaar, waarvoor ik de auteur, Jami Leigh, van dit boek bedank. Dit heeft echter geen invloed op mijn mening van het verhaal}