De trein van het zijn van Erik Segers

Het gezegde 'Het leest als een trein' is met de roman 'De trein van het zijn' een waarheid als een koe gebleken én de nagel op de kop.
Op korte tijd heb ik het bizarre leesavontuur van 247 blz. én langs 5 perrons met stopplaatsen doorlopen en me kunnen inleven
in de hilarische momenten en geneugten van de droompersonages.
Ik kon me als lezer zo de beelden voor ogen zien door het accurate gebruik van letters en woorden.
Je zat als het ware een echt film te bekijken om soms rode oortjes van te krijgen.
Een erotisch verhaal zonder de minste schaamte in woordgebruik zonder ooit één keer eigenlijk vulgair over te komen
en... waar de poëzie rijkelijk uit de pen vloeide in de meest absurde en grappige vorm.
De verwijzingen soms in de schriftuur naar andere auteurs en songs waren heel grappig en typerend ingepast in het geheel van het verhaal.
Om zulk boek-scenario uit te denken en om te zetten in een verhaal bewijst alleen maar dat je een bovennatuurlijk schrijftalent hebt om dat 247 blz. vol te houden zonder dat het langdradig wordt.
Zeker omdat het hier om een niet alledaags verhaal gaat over een doordeweekse hij en een zij maar een heel ongewoon gekleurde vertelling wordt met mytische figuren.
Chapeau om dat te klaren!
Ik bewonder vooral de vrijheid van schrijven om dit met de juist uitgekozen woorden te brengen zonder schroom maar met de nodige lef.
Bij Herman Brusselmans moet dit genre zonder de minste twijfel als muziek in de oren klinken.
Al jouw schrijfsels tot hiertoe hebben dat kenmerkend feit in zich dat het zich onderscheid van andere gewone romans.
Telkens is er in jouw verhalen een 'hoek af' te bespeuren en dat maakt het zo boeiend en interessant om lezen.
Ik neem één zin uit dit boek: 'Moge al het zinnenprikkelende bloot inspiratie bieden voor geestverruimende poëtische brouwsels''
Dat er nog vele van zulke schrijfsels uit de pen mogen vloeien!!

Raymond De Bruyne