De poppendokter

De poppendokter wordt ons vanuit verschillende perspectieven gegeven. Het duurde voor mij even voor ik in de gaten had wat de onderliggende lijntjes waren.
Maar toen ik deze doorhad nam de fijne schrijfstijl van Rebergen me mee in familiedrama, bedrog, witwassen en drugs.

Een verhaal dat omwikkelt is met een laagje dreiging waardoor de spanning voelbaar is. En dit maakt het voor ons lezers natuurlijk aantrekkelijk, want je wilt door.

Hoofdpersonage Rixt maakt niet alleen op werkgebied maar ook in haar privé leven een roerige tijd door. Hier krijgen we het een en ander van mee, waardoor je een goed beeld van haar krijgt. Hierdoor krijgt dit personage diepgang. Ten opzichte van het voorgaande deel in de officier reeks vind ik in dit deel dat ik Rixt nog meer leer kennen. Je krijgt veel meer mee. En de beslissingen die zij en haar man maken zorgen ook weer voor een bepaalde frictie waardoor het in de prive setting ook niet alleen maar rozengeur en maneschijn is.

Magali zit in tweestrijd. Ze wil haar hoogbejaarde vader van zo veel mogelijk weg zien te houden, maar deze man mag misschien op leeftijd zijn maar hij heeft genoeg in de smiezen. En dan hebben we ook nog Liselotte, die vanuit een andere invalshoek te maken krijgt met Magali en haar broer en vader. Een verhaal dat verschillende lijntjes uitzet, en naarmate je verder in het boek komt snap je de linkjes met elkaar en voelt het als een verhaal.