Sterk debuut.

Wauw, dit is het eerste boek van Wouter Paesen en hoewel ik ergens in een recensie las dat het te merken was, vind ik dat dus absoluut niet.

Verhaallijn: In zijn zoektocht naar meer rust, besluit Gert om samen met zijn gezin te verhuizen naar het bosrijke Limburg. Al snel leren ze hun nieuwe buren kennen. Jean-Paul is een gepensioneerde huisarts. Bernadette is plastisch chirurge en heeft haar praktijk op de Zandhoeve.

Terwijl Gert een baantje aangeboden krijgt bij het dokterskoppel, ontmoet dochter Lore Leo. Hij is een Argentijnse AFS-student die bij de dokters als staljongen de paarden verzorgt.

Tegen wil en dank komt Gert terecht in de wereld van de orgaanhandel met vertakkingen tot in de Colombiaanse onderwereld.

Het is een vlot geschreven boek in verstaanbare taal, met soms wat Vlaamse uitdrukkingen of woorden maar absoluut niet storend.
Heerlijk hoe alles zo gedetailleerd wordt beschreven (behalve 1 iets waar ik dan ook erg snel overheen ben gegaan), je kan het je zo voor de geest halen.
Het boek is opgedeeld in kleine hoofdstukjes, bovenaan wordt er vermeld waar het zich afspeelt en dat is een fijne manier om het boek te lezen.
Het verhaal kwam naar mijn mening te langzaam op gang om dan tegen het einde toe heel erg snel te moeten worden verteld. Daar hadden wel wat meer pagina's tegenaan gegooid mogen worden.

Ook om het Colombiaanse verhaal verder af te werken/te vertellen, had wat meet tijd mogen kosten en had uitgebreider gekund. Er wordt weliswaar veel tijd en aandacht besteed om een mooie aanzet te geven en ineens blijft dat dan "hangen", het voelt niet af. Ook het verhaal van Gert is niet "af" en blijf ik toch wel met een aantal vragen zitten.
De plot had ik ab-so-luut niet zien aankomen maar dat vind ik juist leuk, daar hou ik wel van. Bij veel boeken heb je vanaf het eerste hoofdstuk al een idee hoe het gaat aflopen maar dat is in dit boek zeker niet het geval.

Een hele grote aanrader en ik ben benieuwd naar het volgende boek van deze auteur!!