Kippenvel en een traantje

Als redacteur redigeer ik meerdere fictietitels per maand en meestal onthoud ik me van een recensie omdat ik misschien wat bevoordeeld ben nadat ik elke letter onder de loep heb genomen, maar alhoewel ik dit boek (of eigenlijk: het manuscript) al weken geleden heb dichtgeslagen (oftewel: ingeleverd bij de uitgever), zitten de personages nog altijd op m'n netvlies geplakt. Waardoor ik bij dezen een uitzondering wil maken.

Ik houd het echter kort (de beschrijving lees je immers al hierboven en ik wil niet te veel prijsgeven): ik las Het verhaal van Robert met kippenvel en sloeg het dicht met een traantje.