Gewoon heel bijzonder

Iedere keer kreeg ik dit boek aangeraden door websites waar ik veel boeken bekijk, dus ik kocht de gehele reeks uiteindelijk in één keer.
Bladzijde één: "Wat een schrijfstijl, dit leest erg fijn." Bladzijde twee: "Ongelooflijk, in kan nu al niet meer stoppen!"

Het verhaal van Jacob is er een vol mysterie, plotwendingen, bizarre gebeurtenissen en heel bijzondere kinderen. Door de oude foto's wordt het geheel nog vreemder, omdat ze écht zijn. Wellicht toen in scene gezet, de mens heeft in ieder tijdperk gevoel voor humor en kunst. Toch zijn ze wonderlijk: Het geeft het geheel een sinistere omlijning: zou het dan toch?

De opa van Jacob komt op gewelddadige wijze om het leven. Dit is een keerpunt in zijn wereld. Zijn opa vertelde altijd fantastische verhalen over kinderen met de meest bijzondere eigenschappen. Ook de monsters waren meer dan levensecht.
Jacob twijfelt aan de echtheid van de verhalen. Zelf maakt hij gekke dingen mee, maar fantasie is niet meer dan dat, toch? Om het verleden van zijn opa beter te begrijpen reist hij af naar het eiland waar hem altijd over verteld is, naar het huis van Mevrouw Peregrine, het weeshuis voor bijzondere kinderen.
Nooit had Jacob het vermoeden dat hij in 1940 zou belanden, of te midden van een oorlog, of daar waar zijn ouders niet zijn. Dat gebeurd allemaal wél, maar gelukkig maakt hij goede vrienden, heeft hij een nieuw doel in zijn leven én is hij gezegend met het gezelschap van Emma.

Het was zo fijn, toch zo vreemd om dit boek te lezen, een totale verrassing.
Trek de stoute schoenen aan en kom deze wereld binnen via de 'loop'. Eenmaal binnen, weet je zeker dat je blijft, óók als de monsters je op de hielen zitten.

Gelezen in de originele taal (Engels).