Lezersrecensie
Vechten voor het recht op onderwijs
Dit verhaal mag in geen enkele schoolklas ontbreken: hoe een meisje vecht voor haar recht op onderwijs en glorieus wint! Haar overwinning is echter niet zonder kleerscheuren en ze beland dan ook in meerdere ziekenhuizen en balanceert op het randje van de dood.
Malala vertelt hoe het leven in de Swat-vallei was vóórdat alle ellende met de Taliban begon. Een vredig volk van Pathanen die houden van rust en natuur. Afgescheiden van de overwegend hindoestaanse Indiërs leven zij in het in 1947 opgerichte eerste islamitische land Pakistan.
De Afghaanse Taliban trekt langzaam op naar Pakistan en houdt flink huis in Swat. Veel inwoners worden aanhangers van lokale strijders en zo nemen de extremisten langzaam maar zeker bezit van de vallei, haar inwoners en het dagelijkse leven. Alles veranderd. Mannen moeten zich anders gaan gedragen, vrouwen al helemaal, jonge mannen worden geronseld en jonge meisjes mogen niet meer naar school. Scholen worden opgeblazen, critici worden vermoord: het leven wat Malala en haar familie zo lief was is een ware nachtmerrie geworden.
Haar vader is altijd een groot onderwijsvoorstander geweest, heeft meerdere scholen opgericht en heeft zich zijn hele leven uitgesproken voor onderwijs aan iedereen. Met deze overtuiging is Malala opgegroeid. Zij strijdt aan haar vaders zijde voor onderwijs. Overal is haar stem te horen: interviews op radio en televisie, in binnen- en buitenland. Oók tijdens de overheersing van de Taliban gaat dit sterke duo door met hun strijd.
Tot de Taliban Malala's naam op de dodenlijst zet, ze neergeschoten wordt en naar het ziekenhuis vervoerd wordt. Daarna komt de hele familie Yousafzai in een chaos terecht van dokters, militairen, ziekenhuizen, specialisten, media en uiteindelijk een verhuizing naar Engeland.
Dit verhaal, het verhaal van een doodgewoon meisje dat graag naar school gaat en wíl blijven gaan, dit laat zien waarom onderwijs zo belangrijk is. Het dient daarom aan ieder meisje en aan iedere jongen die niet naar school wil verteld te worden, opdat zij inzien wat een enorm voorrecht en geluk zij hebben.
Malala vertelt hoe het leven in de Swat-vallei was vóórdat alle ellende met de Taliban begon. Een vredig volk van Pathanen die houden van rust en natuur. Afgescheiden van de overwegend hindoestaanse Indiërs leven zij in het in 1947 opgerichte eerste islamitische land Pakistan.
De Afghaanse Taliban trekt langzaam op naar Pakistan en houdt flink huis in Swat. Veel inwoners worden aanhangers van lokale strijders en zo nemen de extremisten langzaam maar zeker bezit van de vallei, haar inwoners en het dagelijkse leven. Alles veranderd. Mannen moeten zich anders gaan gedragen, vrouwen al helemaal, jonge mannen worden geronseld en jonge meisjes mogen niet meer naar school. Scholen worden opgeblazen, critici worden vermoord: het leven wat Malala en haar familie zo lief was is een ware nachtmerrie geworden.
Haar vader is altijd een groot onderwijsvoorstander geweest, heeft meerdere scholen opgericht en heeft zich zijn hele leven uitgesproken voor onderwijs aan iedereen. Met deze overtuiging is Malala opgegroeid. Zij strijdt aan haar vaders zijde voor onderwijs. Overal is haar stem te horen: interviews op radio en televisie, in binnen- en buitenland. Oók tijdens de overheersing van de Taliban gaat dit sterke duo door met hun strijd.
Tot de Taliban Malala's naam op de dodenlijst zet, ze neergeschoten wordt en naar het ziekenhuis vervoerd wordt. Daarna komt de hele familie Yousafzai in een chaos terecht van dokters, militairen, ziekenhuizen, specialisten, media en uiteindelijk een verhuizing naar Engeland.
Dit verhaal, het verhaal van een doodgewoon meisje dat graag naar school gaat en wíl blijven gaan, dit laat zien waarom onderwijs zo belangrijk is. Het dient daarom aan ieder meisje en aan iedere jongen die niet naar school wil verteld te worden, opdat zij inzien wat een enorm voorrecht en geluk zij hebben.
2
Reageer op deze recensie
